Laten we houden van mekaar en van de verre voorvaderen.
Zij liggen zacht te rusten onder onze eigen vacht.
Wij zijn zo, dat is uitgemaakt, we zitten hier bijeen,
lezen ____traag____dezelfde _____lange____lijnen.
En deze zinnen breken onze gezichten open, en
later blijven tekstballonnen leeg. Want dit gaat op:
Het leven lees je veel meer dan je zegt of schrijft.
En deze brief voor jou, mijn liefste, blijft.
Anna Crevits, Valentijn 2016
